اگر دل بر صف مژگان سیاهی می زند خود را

که تنها ترک چشمش بر سپاهی می زند خود را

ز تابم می کشد اکثر نگاه دیر دیر او

که بر قلب دل من گاه گاهی می زند خود را

ندارد چون دل خود رای من تاب نظر چندان

چه بر شمشیر مردم کش نگاهی می زند خود را

گلی کز جنبش باد صبا آزرده می گردد

چرا بر تیغ آه بیگناهی می زند خود را

مه نو سجده های سهو می فرمایدم امشب

به صورت بس که بر طرف کلاهی می زند خود را

سواری گرم قتلم گشته و من منفعل مانده

که گیتی سوز برقی بر گیاهی می زند خود را

عنانش محتشم امروز می گیرم تماشا کن

که چون بر پادشاهی دادخواهی می زند خود را